Sunnudagur, 16. apríl 2006
Páskadagur liðinn...
Jæja þá er páskadagur 2006 liðinn hjá mér...
ég vona að ég geti bara laggst útaf og sofnað fallega því að þessi dagur markar tímamót í mínu lífi... Ég upplifði það í fyrsta sinn á lífsleyð sonar míns að verða viti mínu fjær af ótta um líf hans... Við mæðginin fórum eftir barnatíman norður í Mývatnsveit í matarboð, yndislegt að koma í sveitina "okkar" eftir svona langann tíma... en til að gera langa sögu stutta þá á leiðinni heim var færðin farinn að versna. Ragnar var í bílnum hjá mömmu, og við ákváðum að hún yrði á undann því að hennar bíll er fjórhjóladrifinn... jæja.. þegar við vorum að koma niður af Fljótsheiðinni horfi ég uppá móður mína missa stjórn á bílnum í krapa, hringsnúa honum og á hraðleið útaf... en þau enduðu í veggantinum á steini.... Ég fann hvernig hjartað í mér stoppaði... við þessa sjón og hræðsluna í svip sonarinns í glugganum... Ég er ekki vissum að ég gleymi þessari sýn á næstunni... En það meiddist einginn og bíllinn í lagi... en sjokkið og veruleikinn varð okkur öllum mjög ljós í dag ... veruleikinn um það hvað okkur þykir óendanlega vænt um hvert annað hér í þessari annas litlu fjölskyldu...
Ég vil biðja Guð og góðar vættir að vaka yfir heiminum í nótt ... veita fólki hlíju og yl, mat og vatn.. ég vil byðja hann um að vernda þá sem eiga bátt og þarnast alúðar...
Góða nótt... kæru lesendur..
ég vona að ég geti bara laggst útaf og sofnað fallega því að þessi dagur markar tímamót í mínu lífi... Ég upplifði það í fyrsta sinn á lífsleyð sonar míns að verða viti mínu fjær af ótta um líf hans... Við mæðginin fórum eftir barnatíman norður í Mývatnsveit í matarboð, yndislegt að koma í sveitina "okkar" eftir svona langann tíma... en til að gera langa sögu stutta þá á leiðinni heim var færðin farinn að versna. Ragnar var í bílnum hjá mömmu, og við ákváðum að hún yrði á undann því að hennar bíll er fjórhjóladrifinn... jæja.. þegar við vorum að koma niður af Fljótsheiðinni horfi ég uppá móður mína missa stjórn á bílnum í krapa, hringsnúa honum og á hraðleið útaf... en þau enduðu í veggantinum á steini.... Ég fann hvernig hjartað í mér stoppaði... við þessa sjón og hræðsluna í svip sonarinns í glugganum... Ég er ekki vissum að ég gleymi þessari sýn á næstunni... En það meiddist einginn og bíllinn í lagi... en sjokkið og veruleikinn varð okkur öllum mjög ljós í dag ... veruleikinn um það hvað okkur þykir óendanlega vænt um hvert annað hér í þessari annas litlu fjölskyldu...
Ég vil biðja Guð og góðar vættir að vaka yfir heiminum í nótt ... veita fólki hlíju og yl, mat og vatn.. ég vil byðja hann um að vernda þá sem eiga bátt og þarnast alúðar...
Góða nótt... kæru lesendur..
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.